ديدگاه ماکس مولر درباه نماز

ماکس مولر، خاورشناسي آلماني و استاد دانشگاه آکسفورد مي‏گويد: اسلاف و گذشتگان ما از آن زمان به درگاه خداوند سرفرود آورده بودند که حتي براي خدا نامي هم نتوانسته بودند، بگذارند.[1] .

اين سخن، حکايت از اصالت و استواري و فطري بودن نيايش و پرستش در وجود انسان مي‏کند، زيرا به بيان قرآن و منطق اسلام، آفرينش انسان آميخته با پرستش و نيايش است، همچنانکه، حيات آدمي و ادامه آن، منوط به تنفس و جذب اکسيژن و دفع کربن است. روح و روان انسان، نيازمند به نيايش و ارتباط با جهان ملکوت و آستان کبريايي آفريدگار مي‏باشد، تا از اين گذرگاه، زنگار نقص و جهل و جور از صحيفه ي دل بزدايد و خانه ي دل را با فروغ تابناک توحيد روشن سازد.

نماز از همان اوان حيات آدميان، وارد زندگي بشر شده است و نه تنها در اديان الهي واجب بوده است، بلکه انسانهاي غيرالهي هم به نوعي با پروردگار خود ارتباط داشته، نيايش مي‏کرده اند. با اين بيان روشن شد که نماز و نيايش، بين ملتهاي مختلف جهان، چيز بيگانه و نامأنوسي نبوده و نيست، و هر کس به طريقي با محبوب و معبود خويش ارتباط برقرار مي‏کند و مناجات مي‏نمايد.

هر کس به زباني سخن از وصف تو گويد                                                   بلبل به غزل خواني و قمري به ترانه

اوج بندگی نيايش ,نماز ,ارتباط منبع